Οι γιορτές μέσα στον μήνα Αύγουστο
Ο Αύγουστος, κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο, ήταν ο έκτος μήνας, γι’ αυτό αρχικά στα Λατινικά ονομάζονταν «Sextilis» και είχε 31 ημέρες.
ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ;
Ο Αύγουστος, κατά το παλαιό ρωμαϊκό ημερολόγιο, ήταν ο έκτος μήνας, γι’ αυτό αρχικά στα Λατινικά ονομάζονταν «Sextilis» και είχε 31 ημέρες. Πήρε το όνομα του από τον Οκταβιανό Καίσαρα όταν η Σύγκλητος του απένειμε την προσωνυμία Αύγουστος.
Κατά το Βυζαντινό ημερολόγιο που ακολουθεί και σήμερα η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου κι έτσι η 31 Αυγούστου γιορτάζονταν ως παραμονή της Πρωτοχρονιάς.
Στην λαογραφία ο μήνας Αύγουστος
Ο λαός όπως συνηθίζει αποκαλεί τον μήνα αυτόν και με άλλα ονόματα:
Συκολόγος, λόγω της συγκομιδής των σύκων,
Πεντεφάς ή Πενταφάς, Δριμάρης, Τραπεζοφόρος και Διπλοχέστης λόγω της αφθονίας των καρπών.
Τραπεζοφάης, «Αύγουστε, τραπεζοφάη, να ‘σουν τρεις βολές τον χρόνο».
Κλειδοχρονιά λεγόταν η τελευταία μέρα του Αυγούστου γιατί στα βυζαντινά χρόνια το έτος τελείωνε στις 31 Αυγούστου και πρωτοχρονιά ήταν η 1η Σεπτεμβρίου.
ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ
Οι δώδεκα πρώτες ημέρες του Αυγούστου ονομάζονταν και «μερομήνια» γιατί έλεγαν ότι προλέγουν τον καιρό: «κάθε ημέρα κι ένας μήνας».
Οι μέρες αυτές επίσης αποκαλούνταν «δρίμες» και θεωρούνταν επικίνδυνες. Κατά τις ημέρες αυτές δεν έπρεπε να πάει κάποιος στη θάλασσα για μπάνιο γιατί κινδυνεύει να πάθει κακό, ούτε να πλύνει ρούχα για να μην καταστραφούν τα ρούχα, ούτε να κόψεις σταφύλια και σύκα. Ξόρκιζαν τις «δρίμες» με αγίασμα από την ακολουθία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στις 6 του μήνα. «Του Αυγούστου οι δρίμες στα πανιά (σκώρος) και του Μαρτιού στα ξύλα (σαράκι)».
Την 1η Αυγούστου, σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας, πλένουν τα χάλκινα σκεύη και προσφέρουν σταφύλια, σύκα και ελιές σε όσους δεν είχαν για να φάνε εκείνη την ημέρα. «Ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι».
Την 6η Αυγούστου γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, έφερναν στην εκκλησία κι ευλογούσαν τα πρώτα σταφύλια, με ειδική ευχή και τα μοίραζαν στο εκκλησίασμα. «ο Αη ‘λιάς κόβει σταφύλια και η Αγιά Μαρίνα σύκα».
Οι φανουρόπιτες είναι πίτες – τάματα που κάνουν οι πιστοί προς τιμή του Αγ. Φανουρίου στις 27 του Αυγούστου ζητώντας από τον άγιο να τους φανερώσει κάτι που έχασαν ή κάτι που προσδοκούν.
ΤΑ ΦΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ:
Ένα παράξενα φαινόμενο που συμβαίνει στην Κεφαλονιά και συγκεκριμένα στο χωριό Μαρκόπουλο. Είναι τα αγιόφιδα, όπως λέγονται, μικρά φιδάκια -ακίνδυνα και μη δηλητηριώδη- τα οποία εμφανίζονται κάθε καλοκαίρι από τις 6 Αυγούστου στα ερείπια του παλιού καμπαναριού της εκκλησίας που είναι αφιερωμένη στην Παναγιά. Χαρακτηριστικό τους είναι ο σταυρός που έχουν στο κεφάλι τους και γεμίζουν όλο το εσωτερικό της εκκλησίας μέχρι και τις 15 Αυγούστου που εξαφανίζονται. Πολλοί επισκέπτες, ντόπιοι και μη, σπεύδουν εκεί να δουν το φαινόμενοι αυτό και να αγγίξουν τα φιδάκια.
Η μόνη εξήγηση που ευσταθεί είναι ότι οι μέρες αυτές συμπίπτουν με την αναπαραγωγή τους και ο δυνατός ήχος της καμπάνας που χτυπά αναστατώνει τα φιδάκια και βγαίνουν από τις φωλιές τους.